Bezpieczny Dolnoślązak

Nasza szkoła przystąpiła do IV edycji programu edukacyjnego

„Bezpieczny Dolnoślązak” 2021

Ostatnim zadaniem w ramach realizacji projektu Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni „Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!” są filmy instruktażowe, przygotowane przez klasy III.

Uczniowie klasy IIIa i IIIb po powrocie do nauki stacjonarnej przygotowali nagrania pod opieką pani Jolanty Karpiak i Anny Zdobylak, na których prezentują prawidłowy sposób zachowania podczas wzywania służb ratunkowych, w różnych trudnych sytuacjach. O tym bardzo ważnym temacie opowiadał nam również strażak ratownik Jakub Lechman na jednym z filmów, które prezentowaliśmy już wcześniej.

Zachęcamy do obejrzenia filmów !!!

Pamiętajcie!!!

Podejmując działanie, dajemy czas!!!! Reagujmy !!! „Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!”

Do końca realizacji projektu Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni „Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!” pozostały już tylko dwa dni. Dziś prezentujemy zadanie wykonane przez uczniów klas IIa i IIb, pod opieką pani Renaty Gurdak i Anny Smulskiej. Uczniowie wraz z wychowawcami stacjonarnie przygotowali spot „ Nie złapiesz mnie sieci” promujący bezpieczne zachowania w Internecie. Uczniowie przygotowali na potrzebę realizacji spotu plakaty i transparenty, które również załączamy do zapoznania. Zachęcamy do obejrzenia spotu !!!

Powoli zbliżamy się do końca realizacji projektu Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni „Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!”. Dziś prezentujemy trzeci i ostatni wywiad z cyklu „Dowiem się więcej od profesjonalisty – funkcjonariusz policji”. Pytania do profesjonalisty przygotowali uczniowie klas IVa, Va, VIIa pod opieką nauczycieli języka polskiego: pani Katarzyny Bolińskiej- Macieszy i Agaty Góralskiej.

Odpowiedzi na pytania udzielił aspirant Krzysztof Pawlik z Zespołu ds. Profilaktyki Społecznej i zastępca Oficera Prasowego Komendy Powiatowej Policji w Lubinie. Życzymy Panu i wszystkim Funkcjonariuszom Policji bezpieczeństwa i wytrwałości w pracy!!!

Szczególne podziękowania dla Pani Joanny Cichla Komendanta Komendy Powiatowej Policji w Lubinie . Dziękujemy za wsparcie naszych działań!

Zapraszamy i zachęcamy do lektury!!!

Pytania na temat bezpieczeństwa w Internecie

W jaki sposób zweryfikować tożsamość osoby, z którą chcemy zawrzeć znajomość przez Internet?

Tak naprawdę nie jesteśmy w stanie– bez dobrej woli drugiej strony – zweryfikować tożsamości osoby poznanej w internecie. Nikt przecież nie będzie wysyłał nam skanu dowodu osobistego. Nigdy nie wiemy czy dane, które podaje nam druga strona są prawdziwe. Stworzenie fałszywej osoby, tożsamości w sieci jest niezwykle proste. Nie wymaga wyrabiania dokumentów i załatwiania formalności w urzędach. Na obecnym etapie tylko instytucje administracji publicznej mogą potwierdzać tożsamości osób poprzez profil zaufany i podpis elektroniczny, do czego niezbędna jest osobista jednorazowa wizyta w urzędzie. Dlatego do znudzenia powtarzamy na prelekcjach, że nigdy nie wiemy kto jest po drugiej stronie łącza internetowego.

Czy w internecie bezpieczne jest logowanie się na portalach społecznościowych?

Każda platforma internetowa posiada swoją politykę bezpieczeństwa. Portale społecznościowe, szczególnie te najbardziej popularne, rozbudowane, mają za zadanie m. in. chronić nasze dane. Niestety bardzo często zakładając profil czy logując się na różnego rodzaju portalach, klikami często bez namysłu i czytania – regulamin i politykę oraz zgadzamy się na kolejne „upoważnienia”, dając tym samym zgodę na przetwarzanie, upowszechnianie i wymianę z innymi bazami – naszych danych. Potem otrzymujemy spamy w mailach, reklamy w wiadomościach i telefony marketingowe. W ten sposób tracimy kontrolę nad naszymi danymi i nie wiemy do kogo trafią. Nie mamy pewności że nie posłużą one do popełnienia chociażby oszustwa.

Jakich informacji nie wolno udzielać osobom w Internecie?

Im mniej danych o sobie podajemy tym bezpieczniej. Osób które nie posiadają kont w internecie nikt przez internet nie oszuka. Tak jak w życiu realnym nie podajemy numerów kont i haseł do nich, tak w internecie nie powinniśmy podawać swoich danych wrażliwych czyli imienia, nazwiska, daty urodzenia, peselu, adresu. Często te dane wpisujemy przy zakładaniu profili na portalach społecznościowych, nie zdając sobie sprawy, że to jest pół naszego dowodu osobistego. Uzewnętrzniamy się, opisując i udostępniając o sobie wszystko innym, przez co stajemy się łatwym celem ataku wirtualnego, kradzieży tożsamości, możliwości oszukania nas lub naszych bliskich i znajomych poprzez podszycie się pod naszą osobę.

Jak nie dać się szantażować się w internecie?

W przypadku wystąpienia szantażu należy niezwłocznie powiadomić o tym organy ścigania – Prokuraturę, Policję. Stanowi to bowiem przestępstwo gdyż sprawca chce zmusić nas np. do określonego zachowania. Mówi o tym art. 191§1 i 2 Kodeksu Karnego. Nie należy wdawać się w relację i wymianę zdań z napastnikiem. Nie wolno dać się sprowokować.

Co zrobić gdy jesteś świadkiem hejtu w Internecie?

Po pierwsze można dać wyraz swojej dezaprobaty dla tego typu czynów – ale pamiętaj – tylko w sposób kulturalny, bo nie zniżamy się do poziomu napastnika czy agresora. Choć wolimy, aby w ogóle nie wdawać się w dyskusje. Hejterzy szukają poklasku, chcą wywołać poruszenie, zrobić „szum”. Często są to osoby sfrustrowane, ubogie duchowo i z kompleksami. W ten sposób, anonimowo chcą zabłysnąć. Jeżeli na ich hejt nikt by nie zareagował, daliby sobie spokój. Często też w przypadku ujawnienia ich tożsamości kasują wszystko. Jeżeli jesteś świadkiem hejtu, można zgłosić ten problem administratorowi strony lub portalu i w przypadku wystąpienia pokrzywdzonego na drogę sądową przeciwko agresorowi – masz obowiązek zeznawać w tej sprawie. Hejt też jest przestępstwem: np. art. 119KK – groźba z powodu dyskryminacji, art. 190KK – groźba karalna, art. 212KK – zniesławienie/pomówienie, art. 216KK – znieważenie, art. 255KK – publiczne nawoływanie do przestępstwa, art. 256KK nawoływanie do nienawiści na tle różnic narodowościowych, art. 257KK – napaść z powodu ksenofobii, rasizmu i nietolerancji religijnej, oraz inne.

Jak można uniknąć zhakowania?

Po pierwsze chrońmy swoje dane, numery, hasła i piny. Nigdy nie zapisujmy ich nigdzie i nie klikajmy, aby przeglądarka je zapamiętała. Często zmieniajmy hasła do kont, e-maili i jeżeli je zmieniamy to twórzmy hasła skomplikowane. Nieskładające się z dat urodzin czy prostych algorytmów. Bądźmy na każdym kroku nieufni. Nie wchodźmy na podejrzane strony, otrzymane linki czy odsyłacze do wiadomości. Metod sprawców oszustw jest bardzo wiele. O niektórych – tych najbardziej popularnych – cyklicznie przypominamy prewencyjnie na naszej stronie internetowej oraz fanpagu na Facebook’u.

Czy dane na najpopularniejszych stronach są chronione?

Teoretycznie tak. Patrz pytanie nr 2. Wiele jednak zależy od nas samych. Dlatego tak ważna jest zasada ograniczonego zaufania i nieufności. Poza tym, jeżeli nie musimy, to nie podawajmy o sobie żadnych informacji lub jak najmniej. Raz wysłane informacji o nas w sieć – zawsze tam będą – i nie ważne że je usuniemy. Nigdy nie wiemy gdzie dalej zostały przekazane.

W jaki sposób rodzice mogą chronić swoje dzieci przed nieodpowiednimi treściami w internecie?

W tym celu mogą posłużyć nam przede wszystkim specjalne oprogramowania, których parametry i ograniczenia ustawiają sami rodzice. Programy mają na celu zablokowanie niektórych stron np. z treścią dostępną dla osób po 18 roku życia. Kolejnymi programami są pakiety antywirusowe. Zapobiegnie to np. otwieraniu zagrożonych wirusami witryn i możliwości zhakowania naszego komputera a co za tym idzie naszych danych zawartych na dyskach twardych. My polecamy również rozmowę! Szczere rozmowy rodziców z dzieckiem, ostrzeżenie i wskazanie zagrożeń – po pierwsze zacieśnia więzi, a po drugie działa prewencyjnie.

Jakich programów nie powinno instalować się na komputerze?

Na pewno nie powinno się instalować programów nieznanych lub podejrzanych. Nie powinniśmy instalować aplikacji żądających od nas zbyt wielu informacji lub dostępu poprzez „akceptuj” do niemal wszystkiego, co mamy na swoich urządzeniach. A tak często jest, że zwykła aplikacja, gra – żąda dostępu do naszych wiadomości, aparatu – przez co w każdej chwili można nas obserwować, lub mikrofonu – czyli podsłuchiwać.

Jak duża jest liczba przestępstw w Internecie na naszym terenie i na terenie Polski.

Po pierwsze – jaka by ona nie była, zawsze będzie za duża, gdyż nikt nie powinien zostać pokrzywdzony w taki sposób. Po drugie uważamy, że mieszkańcy naszego powiatu często padają ofiarom napadów poprzez Internet. Najczęstszym przestępstwem jest niestety oszustwo i to w różny sposób np.: ktoś kupił coś przez Internet i nie otrzymał towaru, ktoś wszedł w wiadomość dotyczącą konieczności dopłaty 0,50 gr do paczki i stracił wszystkie oszczędności z konta, ktoś otrzymał od oszusta podszywającego się pod naszego znajomego wiadomość z prośbą o pożyczenie drobnej sumy pieniędzy… Takich przestępstw jest wiele. Nie mamy danych o kraju, ale w tym roku od 1 stycznia przyjęliśmy na terenie powiatu lubińskiego 79 zawiadomień o samych oszustwach. Do tego należy niestety doliczyć inne, do których doszło w sieci, a które m. in. wymienione zostały w pytaniu nr 5.

Pytania dotyczące ogólnych zasad bezpieczeństwa i pracy policji.

Czy jadąc rowerem, trzeba posiadać przy sobie kartę rowerową?

Zgodnie z ustawą o kierujących pojazdami, jednym z dokumentów stwierdzających uprawnienie osoby która nie ukończyła 18 lat do kierowania rowerem jest właśnie karta rowerowa. Można ją uzyskać po osiągnięciu 10 lat i zdaniu egzaminu sprawdzającego kwalifikacje. Karty rowerowe nie są wprowadzone w system kierowców więc osoba w wieku od 10 -18 lat ma obowiązek posiadać przy sobie taki dokument w czasie kontroli drogowej. W przeciwnym razie naraża się na odpowiedzialność prawną. Ciekawostką natomiast jest fakt – i mało kto o tym wie – że karta rowerowa – uprawnia również jej posiadacza, po osiągnięciu 15 lat, do kierowania pojazdem zaprzęgowym – np. furmanką.

Czy poruszając się na rolkach lub deskorolce po drodze muszę przestrzegać przepisów tak jak inni użytkownicy jezdni?

Poruszanie się po jezdni na rolkach czy deskorolce jest dopuszczalne tylko jedynie wówczas, kiedy w pasie drogi nie ma chodnika. Należy podkreślić że rolkarz lub deskorolkarz jest traktowany w myśl prawa o ruchu drogowym jako pieszy. Więc powinien na tego typu urządzeniach poruszać się na chodniku. To częsty błąd wśród młodych ludzi, którzy traktują rolki i deskorolki jak jednoślady. Ponadto pytanie jest bardzo na czasie, gdyż od 20 maja tego roku wchodzi w życie nowelizacja przepisów ruchu drogowego, które określą jasno co wolno na tego typu urządzeniach. Będą one nosiły nazwę „Urządzenia wspomagające ruch”. Wyjaśnienia i szeroki komunikat w tej sprawie znajdziecie na stronie internetowej naszej lubińskiej policji www.lubin.policja.gov.pl z dnia 12 maja 2021 roku w którym starałem się w prosty sposób wyjaśnić o co z tymi zmianami chodzi.

Czy jest określone w przepisach jak blisko muszę jechać krawędzi chodnika, poruszając się rowerem?

Przepisy ruchu drogowego obligują kierowców jednośladów do poruszania się po jezdni maksymalnie (bez określenia konkretnej odległości) przy prawej krawędzi jezdni. Dotyczą nas wówczas wszelkie znaki i sygnalizatory – jak innych kierowców. Po jezdni natomiast trzeba pamiętać jedziemy tylko wtedy, gdy nie ma przy drodze drogi dla rowerów.

Czy słuchając głośniej muzyki przez słuchawki podczas jazdy rowerem popełniam wykroczenie?

Bardzo dobre pytanie. Nie popełniamy w takim przypadku żadnego wykroczenia, gdyż żaden przepis tego nie zabrania. Ale jest to skrajnie nieodpowiedzialne. Jadąc po jezdni rowerem, nie widzimy pojazdów jadących w tym samym kierunku, możemy nie usłyszeć zagrożenia, a często wystraszeni np. przejeżdżającym pojazdem możemy wykonać gwałtowny manewr kierownicą, stracić równowagę i zrobić sobie krzywdę lub doprowadzić do tragicznego w skutkach zdarzenia drogowego. Nie mówiąc już o tym, że w każdej chwili obok nas może przejeżdżać pojazd uprzywilejowany, którego nie usłyszymy. Takie zachowanie jest bardzo niebezpieczne.

Czy mogę przewozić mojego kolegę na ramie roweru bez żadnych konsekwencji?

Na rowerze może poruszać się tylko kierowca, lub dwóch jeżeli jest to tandem, oraz dziecko do lat 7 w specjalistycznym siodełku rowerowym. W żadnym wypadku nie wolno przewozić pasażerów na bagażnikach, które służą do transportu rzeczy i bagaży, ramach czy kierownicach. Stanowi to bowiem wykroczenie drogowe za które grozi odpowiedzialność prawna.

Czy są jakieś kary za bezpodstawne telefony, wezwania?

Podniesienie alarmu, powiadomienie służb ratunkowych czy zgłoszenie interwencji niesie za sobą konieczność zaangażowania do działania odpowiednich służb. Niestety zdarza się, że takie zgłoszenia są bezpodstawne lub dla żartu. Nie bagatelizujemy żadnych zgłoszeń. Najpierw przy zgłoszeniu odpowiedni dyspozytor nadaje im kategorie priorytetu działania i kategoryzuje. Później jest realizacja. Jeżeli ktoś zgłosi interwencje bezpodstawnie i okaże się w tracie ustaleń, że nie polega na prawdzie, a zgłaszający miał o tym wiedzę, lub umyślnie wprowadza w błąd służby, albo umyślnie blokuje numer alarmowy – wówczas popełnia wykroczenie z art. 66 Kodeksu Wykroczeń, za co grozi odpowiedzialność prawna. Do tego może dojść obowiązek pokrycia kosztów poniesionych przez służby.

Jakie są najczęstsze przestępstwa popełniane wśród młodzieży?

Jeżeli mamy mówić o młodzieży to należy zauważyć, że młodzież po ukończeniu 17 lat popełnia przestępstwa. Bo dopiero wówczas mówimy w literaturze prawa o przestępstwach. Młodzież poniżej 17 lat nie popełnia przestępstw tylko fachowo nazywa się to czyn karalny – choć samo działanie jest takie samo. Jeżeli więc mamy mówić o przestępstwach wśród młodzieży po 17 roku to są to bójki, kradzieże i niestety posiadanie środków odurzających lub psychotropowych czyli narkotyków.

Natomiast przed 17 rokiem życia często mamy do czynienia z kradzieżami oraz bójkami lub pobiciem. W sprawie odpowiedzialności prawnej polecamy nie długą i nie trudną lekturę jaką jest Ustawa o Nieletnich, która wytłumaczy zainteresowanym jak o właśnie wygląda sprawa z młodzieżą.

Jakie są kary stosowane wobec młodzieży w wieku powyżej 13 roku życia?

Dorosłemu za przestępstwa grożą kary określone w kodeksie karnym lub innych szczególnych ustawach. Nastolatkowie co do zasady odpowiadają za swoje zachowania na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 1982 roku o postępowaniu w sprawach nieletnich. Sąd Rodzinny stosuje wtedy środki wychowawcze, takie jak m. in.: upomnienie, zobowiązanie do określonego zachowania (np. poprawy wyników w nauce, zachowania, naprawienia szkody, pracy na rzecz pokrzywdzonego lub społeczeństwa, przeprosin, uczestniczenia w zajęciach terapeutycznych lub wychowawczych, unikania określonego środowiska lub miejsc, zaniechania używania środków odurzających, tytoniu lub alkoholu), ustanowienia nadzoru kuratora, umieszczenia w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, rodzinie zastępczej lub zakładzie poprawczym.

Czy są przypadki, w których nastolatkowie są karani jak dorośli?

Zakres odpowiedzialności może różnić się w zależności od wieku nieletniego oraz dokonanego przez niego czynu. Czyny karalne popełniane przez nieletnich są rozliczane co do zasady przez Sądy Rodzinne z ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, ale w szczególnych przypadkach, nieletni może odpowiadać jak dorosły. Jeżeli nieletni ukończył lat 15 i dopuścił się poważnego przestępstwa jak np. zabójstwo, ciężki uszczerbek na zdrowiu, gwałt lub rozbój wówczas może tak się właśnie stać, że odpowie jak dorosły. Trzeba jednak przy tym wskazać, że muszą przemawiać za tym okoliczności sprawy, a w szczególności jeśli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne. Natomiast po ukończeniu 17 roku życia odpowiadamy już jak dorośli bez taryfy ulgowej.

Czy często są zgłoszenia o włamaniu?

Niestety często otrzymujemy zgłoszenia o włamaniach do nieruchomości. Praktycznie każdego dnia policjanci kryminalni i detektywi z Wydziału Dochodzeniowo – Śledczego pracują na miejscu włamań i kradzieży z włamaniem. Zabezpieczają ślady, ustalają świadków i zabezpieczają nagrania z kamer monitoringów. Sporo z tych spraw zostaje wykrytych, a sprawcy postawieni przed Sąd. Dlatego też często piszemy na stronie internetowej o sposobach zabezpieczania swoich dobytków oraz altan ogrodowych.

Ile jest zgłoszeń dziennie?

Te liczby codziennie są inne. Są dni, że jest spokojniej i odnotowujemy wówczas około 50 interwencji, a są dni kiedy jest ich mnóstwo – w okolicach 100 na dobę, co rodzi konieczność zaangażowania sporej ilości patroli. Średnio dziennie odnotowujemy około 70 interwencji policyjnych. Pamiętać należy, że interwencja nie trwa 3 minuty. Każda wymaga czasu. Każda jest inna, nie ma dwóch jednakowych. Czasami jedna interwencja potrafi trwać kilka godzin.

Co sprawia najwięcej problemów w pracy policjanta?

Zdecydowanie presja czasu. Wiele decyzji – i to takich od których może zależeć czyjeś bezpieczeństwo, zdrowie, a nawet życie – musi być podjęte w ułamku sekundy. Policjant często nie ma czasu na przemyślenia i rozważania. Sytuacje z jakimi się spotykamy wymagają od nas szybkiego działania. Na pewno kolejnym problemem to agresja. Tam gdzie są awantury, bijatyki czy napady – tam jadą policjanci. Jak ktoś nie potrafi sobie poradzić – wówczas wzywa policję. To nie są proste sytuacje do wyjaśnienia. Oprócz tego, że musimy zadbać o bezpieczeństwo swoje – to przede wszystkim musimy zadbać o innych. Tak mamy w rocie ślubowania „…Ślubuję, strzec bezpieczeństwa Państwa i Jego Obywateli – nawet z narażeniem życia…”

Jak policjanci radzą sobie z ordynarnym zachowaniem wobec nich?

Wbrew pozorom staramy się nie odpowiadać agresją na agresję. Z tego nigdy nic dobrego nie wynika. Często spokojny ton i rozmowa studzą zapędy napastników. Musimy w takich sytuacjach zachować zimną krew. Nie dajemy się sprowokować i postępujemy zgodnie z literą prawa. Jeżeli ktoś obraża policjanta – popełnia przestępstwo znieważenia funkcjonariusza publicznego – podobnie jak nauczyciela w szkole – wówczas wyciągamy konsekwencje wobec takich osób. Zatrzymujemy je, stawiamy zarzuty i kierujemy do Sądu, który z kolei wymierza karę. Kiedy natomiast napastnicy są agresywni i podnoszą rękę na mundurowych – wówczas mając w tym zakresie przeszkolenie – odpieramy ataki i obezwładniamy napastników.

Czy praca ta jest niebezpieczna?

Jak w każdej pracy są dni lepsze i trudniejsze. Praca policjanta jest jednak niebezpieczna, bo mamy do czynienia często z osobami karanymi, często nieobliczalnymi. Nie wiemy jakie zamiary ma druga osoba. Nigdy nie wiemy, z której strony nadciągnie zagrożenie. Nawet w oparciu o ostatnie tragiczne wydarzenia w Raciborzu, gdzie zginął doświadczony policjant na służbie – śmiało można powiedzieć, że to praca bardzo niebezpieczna. Często policjanci żegnając się lub mijając na odprawach czy korytarzach mówią sobie „spokojnej służby”, albo „tyle powrotów do domu co służb”.

Jeśli nie ma zgłoszeń, to co najczęściej robicie w komisariacie?

Praca policjanta różni się nieco od pracy ratownika medycznego czy strażaka. Funkcjonariusze Wydziały Prewencji – jeżeli nie ma zgłoszeń to mają zlecane różnego rodzaju zadania: patrolowanie ulic, sprawdzanie miejsc niebezpiecznych albo tych, które mieszkańcy wskazują na Krajowej Mapie Zagrożeń, tak więc nie siedzą w spokoju i nie czekają na zgłoszenia. Oni non stop są na mieście. Chodzą w patrolach pieszych lub jeżdżą radiowozami. Są też inni policjanci, którzy pracują za biurkiem. Obsługują interesantów, przyjmują zgłoszenia, prowadzą śledztwa i dochodzenia. Podział obowiązków jest zależny od komórki w jakiej policjant pracuje. Ale każdy pracuje cały czas i nie ma sytuacji, gdy mundurowy siedzi i czeka – a jeżeli nie ma zgłoszeń to nic nie robi.

Ile czasu dziennie pracujecie?

Nasza praca jest służbą. Służbą przede wszystkim na rzecz społeczeństwa. W teorii policjanci zazwyczaj pracują 8 godzin w systemie zmianowym. Nie ma stałych zmian. Policja pracuje 24h/dobę przez okrągły rok. W święta, niedziele i sylwestra zawsze ktoś z nas musi pracować. Są natomiast komórki, gdzie wprowadzony jest system pracy po 12 godzin. Wówczas taki policjant przychodzi np. na rano o 8:00 – kończy pracę wieczorem o 20:00, później następnego dnia przychodzi wieczorem na 20:00 i kończy trzeciego dnia o 8:00. Dopiero wówczas ma 2 dni wolnego i znów do pracy.

Pamiętać należy, że bardzo często pracujemy ponad stan czyli po godzinach. Nie można przerwać interwencji kiedy zegarek pokaże, że kończymy już pracę. Takie rzeczy trzeba dokończyć. Jeżeli służba tego wymaga też przedłuża się czasami godziny pracy. Nasz grafik jest bardzo elastyczny i bardzo często się zmienia. Dodatkowo zdarza się, że jesteśmy ściągani do pracy w trybie alarmowym. To sytuacje nadzwyczajne, kiedy np. ktoś zaginie – jakaś starsza osoba, bądź dziecko – wówczas Pani Komendant podejmuje decyzję o alarmie – sztab policji dzwoni do policjantów i w ciągu trzech godzin musimy stawić się w jednostce. Nasza praca dlatego często nie ma ram czasowych.

Czy aby zostać policjantem trzeba się dużo uczyć?

Kandydat na policjanta przede wszystkim musi posiadać średnie wykształcenie. Zalecane jest wyższe wykształcenie i podnosi to punkty w czasie przyjęcia do policji. Później osoby przyjęte kierowane są na kurs podstawowy, gdzie wszystkiego się uczy, nabywa umiejętności i szkoli. Nie można nie lubić się uczyć, bo na takich kursach jest sporo nauki. Dużo z dziedziny prawa, sporo zajęć sprawnościowych, techniki i taktyki interwencji i strzelanie. Na pewno nie da się zostać policjantem metodą „na ładne oczy”. Trzeba się wykazać wiedzą już na etapie kwalifikacyjnym, gdzie czeka nas test. Poza tym sporo jest materiałów do czytania i przyswojenia, no i oczywiście codziennie funkcjonariusze zapoznają się z nowymi przepisami aktualizując swoją wiedzę z dzieciny prawa i przepisów.

Jakimi cechami charakteru musi odznaczać się policjant?

Policjant musi być dyspozycyjny, rzetelny w tym co robi, wykazywać się empatią i zrozumieniem. Musi być opanowany, ale i zdecydowany i stanowczy jednocześnie. Musi też być odważny i śmiały. Bo co to byłby za policjant, który np. wstydziłby się ludzi.

Czy lubi Pan swoją pracę?

Ja bardzo lubię swoją pracę i nie wyobrażam sobie, że któryś z moich kolegów czy koleżanek jej nie lubi. Choć często przysparza ona nerwów, burzy zaplanowane harmonogramy i odbija się na naszych rodzinach – to każdy policjant w głębi serca kocha swoją pracę. Nie ma takiej drugiej i ciekawszej.

Czy Pana praca sprawia Panu satysfakcję?

Nie ma nic przyjemniejszego w życiu jak niesienie bezinteresownej pomocy lub ratunku drugiemu człowiekowi. Moja praca sprawia mi sporo satysfakcji.

Kiedyś przyjmując się do służby myślałem, że w zawodzie policjanta największym wyróżnieniem jest medal. Dziś wiem, że nie ma nic piękniejszego jak wdzięczność osoby, której się bezinteresownie pomogło. Uśmiech drugiego człowieka i słowo „dziękuję” jest dla mnie po stokroć bardziej cenne od medali.

Odpowiedział:

aspirant Krzysztof Pawlik

Zespół ds. Profilaktyki Społecznej

i zastępca Oficera Prasowego

Komendy Powiatowej Policji w Lubinie

„Pierwsza pomoc przedmedyczna” – filmy instruktażowe dla uczniów i rodziców.

Strażak, kwalifikowany ratownik pierwszej pomocy przedmedycznej KSRG OSP w Chobieni, absolwent naszej szkoły, pan Jakub Lechman zaprezentował dla Was Drodzy Uczniowie i dla Państwa Szanowni Rodzice szereg bardzo ważnych informacji i umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej. W czasie nagrywania filmów tj. 27 kwietnia 2021r. wszyscy uczniowie Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni byli objęci nauczaniem zdalnym, w związku obostrzeniami związanymi z trwającą pandemią Covid – 19. Z tego powodu zaproszony gość zaprezentował swoje umiejętności we współpracy z pracownikami szkoły. Dziękujemy za udział i pomoc w nagraniu pani Annie Czajkowskiej i Joannie Edelman.

Przypominamy, że urządzenia AED (Automatyczny Defibrylator Zewnętrzy – urządzenie do przywracania poprawnej pracy serca u osoby z nagłym zatrzymaniem krążenia) znajdują się w Chobieni w dwóch lokalizacjach. Jedno z urządzeń znajduje się w Remizie Ochotniczej Straży Pożarnej w Chobieni, ul. Nadrzeczna 10, drugi aparat znajduje się w punkcie aptecznym Eliksir ul. Rynek 13/1. W razie potrzeby użycia defibrylatora, należy zadzwonić pod numer znajdujący się przy punkcie aptecznym (76 843 94 90) lub remizie. Jeśli zachodzi potrzeba użycia defibrylatora z jednostki OSP Chobienia – należy przytrzymać czerwony przycisk znajdujący się obok drzwi!

Cokolwiek potrafisz lub myślisz, że potrafisz– rozpocznij to !!! Zdobywamy wiedzę i umiejętności, oswajamy strach!!! Podejmując działanie, dajemy czas!!!! Odwaga ma w sobie niezwykłą potęgę!!! Reagujmy !!!

„Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!”

Zapraszamy do obejrzenia filmów i korzystania z porad profesjonalisty!!!

Szczególne podziękowania dla pana Jakuba Lechmana, tegorocznego maturzysty, który pomimo przygotowań do egzaminu dojrzałości znalazł czas i wsparł nasze działania swoją fachową wiedzą. Życzymy powodzenia!!!

Koordynator Izabela Tetera

WYWIAD ZE STRAŻAKAMI

Dziś prezentujemy kolejne, bardzo ważne zadanie z projektu Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni „Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!”. Jest to drugi wywiad z cyklu „Dowiem się więcej od profesjonalisty – strażak/ratownik”. Z powodu wciąż trwających, bardzo restrykcyjnych, obostrzeń związanych z pandemią Covid – 19, wywiad ze strażakami- ratownikami KSRG OSP w Chobieni: panem Sławomirem Lechmanem i jego synem – Jakubem Lechmanem przygotowaliśmy w trybie współpracy zdalnej i prezentujemy w wersji tradycyjnego wywiadu. Pytania do profesjonalistów przygotowali uczniowie klas IVb, Vb, VIIb pod nadzorem nauczycieli języka polskiego: pani Katarzyny Bolińskiej- Macieszy i Agaty Góralskiej.

Zapraszamy i zachęcamy do lektury!!!

Wywiad ze strażakami KSRG OSP w Chobieni:

Sławomirem Lechmanem i Jakubem Lechmanem

Jak należy zachować się podczas pożaru?

– W przypadku pożaru domu musimy zachować spokój. Musimy zaalarmować wszystkich swoich domowników i jak najszybciej uciec z płonącego budynku. Pamiętajmy, aby poruszać się jak najniżej podłogi, ponieważ wtedy będziemy mogli coś zobaczyć oraz tam będzie znajdował się tlen. Pamiętajmy o zakrywaniu ust oraz nosa i przede wszystkim – nie otwierajmy okien i drzwi, jeśli nie jest to konieczne. Jeśli udało się uciec, musimy policzyć wszystkich domowników, aby upewnić się, że nikt nie został w płonącym domu. Wezwijmy straż pożarną!

2. Ile mniej więcej zgłoszeń ma straż pożarna?

– Mówiąc tutaj o Ochotniczych Strażach Pożarnych to wszystko zależy od danego miejsca, w którym znajduje się owa jednostka, sytuacji panującej w jej obrębie oraz jak my to nazywamy – sezonie, który panuje. Przykładowo jeśli mamy zimę to jest sezon grzewczy i wtedy mamy więcej wyjazdów, które często dotyczą pożarów kominów, wypadków, wypadków na zbiornikach wodnych. Zawsze bywają miesiące, że nie dzieje się nic, w innych mogą zdarzać się pojedyncze zgłoszenia a może być też tak, że są wyjazdy codziennie lub kilka razy dziennie.

3. Czy często wybuchają pożary?

– Tak jak już mówiłem, bywają okresy w których powstawanie pożarów jest częstsze niż w innych momentach. Przykładowo, zazwyczaj wiosną powstaje bardzo dużo pożarów traw, pól oraz lasów niż w innych porach roku.

4. Jakie są najczęstsze przyczyny pożarów?

– Najczęstszymi przyczynami pożarów są nieodpowiednie posługiwanie się ogniem, podpalenie lub pozostawienie otwartego ognia bez nadzoru. Często przez głupie zabawy z ogniem może dojść do ogromnego pożaru.

5. Skąd bierzecie i gdzie trzymacie wodę potrzebną do gaszenia pożarów?

– Wodę przechowujemy w dużym zbiorniku , która jest w środku wozu strażackiego. Jeśli potrzebujemy napełnić zbiornik wodą ,to wtedy możemy skorzystać z hydrantu. Mamy również możliwość pobrania wody ze stawu, jeziora lub rzeki za pomocą specjalnych pływających pomp wodnych i wielkich węży.

6. Gdzie zamieszkują osoby po stracie domu?

– W przypadku, gdy dom ulegnie spaleniu w pożarze mieszkańcy mogą liczyć na pomocną dłoń od instytucji lub społeczności. Rodziny, które straciły dach nad głową mogą otrzymać mieszkanie w domu socjalnym lub komunalnym.

7. Dlaczego wybrał Pan bycie strażakiem, a nie kimś innym?

– Do bycia strażakiem namówił mnie mój tata, który również jest strażakiem-ratownikiem w Ochotniczej Straży Pożarnej oraz kierowcą wozu strażackiego. Wcześniej nie interesowało mnie to, ale w momencie w którym mój tata dołączył do straży i zaczął dzielić się ze mną wiedzą, historiami z akcji strażackich, zdjęciami to wtedy zainteresowałem się. Pewnego dnia tata przyniósł mi mundur strażacki do domu, powiedział mi, abym go ubrał i zapytał czy chcę zostać strażakiem. Bez zastanowienia powiedziałem, że chcę zostać strażakiem i od tamtego momentu jestem nim do dziś, a od tamtego dnia minęło już pięć lat.

8. Czy praca w straży pożarnej jest trudna?

– Zdecydowanie do łatwych nie należy. Musimy być wydajni fizycznie oraz psychicznie. Musimy być na wszystko przygotowani i musimy sprostać wielu sytuacjom. Mówi się, że strażaka rozpoznaje się często po tym, że biegnie tam, skąd inni uciekają.

9. Czy straż pożarna zajmuje się tylko gaszeniem pożarów? W jakich akcjach jeszcze uczestniczy?

– Na dzień dzisiejszy straż pożarna zajmuje się wieloma innymi rzeczami niż tylko gaszeniem pożarów. Głównie wspieramy również System Ratownictwa Medycznego i udzielamy Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy. Mamy specjalne jednostki, które są wykwalifikowane w zdarzeniach związanych z substancjami chemicznymi, zdarzeniach związanych ze zbiornikami wodnymi, jeziorami, rzekami, morzem. Dodatkowo mamy wyspecjalizowane jednostki, które zajmują się zdarzeniami na wysokościach, mamy nawet jednostki, które są wyspecjalizowane w poszukiwaniach zaginionych osób i mają psy tropiące.

10. Co zrobić , gdy wyczuje gaz na klatce schodowej?

– Najważniejsze – nie włączaj światła ani nie zapalaj zapalniczek, zapałek. Postaraj się zamknąć dopływ gazu i przede wszystkim – poinformuj mieszkańców oraz Straż Pożarną. Otwórz wszystkie okna oraz drzwi, pomieszczenia muszą się przewietrzyć i opuść budynek jak najszybciej.

11. Jak zachować się w sytuacji kiedy jestem świadkiem wypadku samochodowego?

– Zachowaj spokój, upewnij się że jesteś bezpieczny i wtedy zajmij się poszkodowanymi. Zabezpiecz miejsce zdarzenia za pomocą trójkąta ostrzegawczego, załóż kamizelkę odblaskową, aby być widocznym. Sprawdź jaki jest stan poszkodowanych, ilu ich jest i wezwij pomoc dzwoniąc na numer alarmowy.

12. Czym można ugasić palącego się człowieka? Co trzeba zrobić w takiej sytuacji?

– Nie używajmy gaśnicy, możemy użyć jedynie wody. Najlepsze co możemy zrobić w tej sytuacji to powiedzieć osobie, aby położyła się na ziemi i zaczęła się przetaczać na podłodze. Możemy wziąć gruby koc, ubranie lub specjalną matę gaśniczą i dokładnie przykryć nią palącego się człowieka w taki sposób, aby nie dostało się tam powietrze. Brak tlenu skutecznie zdusi ogień. Oparzenia możemy polać wodą, jeśli odzież jest bezpośrednio przyczepiona do skóry – nie zdejmujemy jej na siłę! Musimy wezwać pomoc.

13 Co zrobić gdy widzę, że ktoś tonie, a w pobliżu nie ma ratownika?

– Wezwij pomoc, zadzwoń na 112 lub krzycz. Nigdy nie wchodź do wody , jeśli nie potrafisz pływać lub nie czujesz się pewnie. Aby pomóc tonącemu najlepiej rzucić mu coś czego będzie mógł się chwycić, np. wiosło, kij, kawałek ubrania. Nigdy nie wyciągaj do niego swojej dłoni, ponieważ osoba tonąca ma bardzo mocny chwyt – spowoduje to wpadnięcie do wody i razem będziecie tonąć. Jeśli jednak nie możemy dotrzeć do poszkodowanego w taki sposób, byśmy mogli mu z brzegu coś rzucić, to uważajmy – skok do wody to ostateczność.

14. Na jakie niebezpieczeństwa są narażeni strażacy?

– Strażacy są narażeni na oparzenia, inne utraty zdrowia a nawet życia. Nasza praca jest bardzo niebezpieczna i często bywa, że jest bardzo stresująca. Często musimy pracować bardzo mocno fizycznie w ciężkich warunkach, często jesteśmy narażeni też na różnego rodzaju choroby, które mogą powstać po jakimś czasie wykonywania naszego zawodu.

15. Co czuje strażak podczas akcji?

– Mówiąc o większych zdarzeniach jak na przykład pożar, na pewno każdy z nas odczuwa strach. Ogień jest niewyobrażalnie potężnym żywiołem. Odczuwamy też stres, który jednak podczas akcji się pojawia. Najlepsza jednak jest radość po akcji i świadomość, że wszystko po części dobrze się skończyło.

16. Czy często podczas takich akcji ratunkowych coś Wam się dzieje?

– Bywają akcje ,w których ranni zostają strażacy. U nas na szczęście nie za często słyszy się takie informacje, lecz jednak takie się zdarzają. Jesteśmy narażeni na niebezpieczeństwo podczas naszej pracy i może zdarzyć się, że ktoś zostanie ranny lub zginie podczas ratowania czyjegoś życia lub mienia.

17. Skąd strażacy czerpią wiedzę i umiejętności?

– Nieustannie szkolimy się i jesteśmy ciągle do przodu z nowymi rzeczami. Organizujemy często różnego rodzaju kursy, szkolenia, manewry ,przy których zdobywamy wzajemnie nowe umiejętności i uczymy się. Sam miałem okazję uczestniczyć w Międzynarodowych Manewrach Techniczno-medycznych Polska-Włochy

18. Jakie cechy charakteru powinien mieć strażak?

– Na pewno strażak powinien być odważny, męski oraz powinien mieć umiejętność działania w trudnych sytuacjach. Trzeba być odpornym psychicznie na niektóre straszne sytuacje i widoki, które towarzyszą nam w akcjach.

19. Jak wyglądała najtrudniejsza akcja, w której brał Pan udział i czego dotyczyła?

– Najtrudniejszą akcję, którą pamiętam był pożar domu, w którym musieliśmy ewakuować 9 rodzin, ugasić pożar, wynieść wszystkie meble i dogasić ten pożar, dodatkowo zabezpieczyć go przed ponownym zapaleniem się. Pamiętam, że akcja trwała wiele godzin.

20. Co skłoniło Pana, aby wybrać ten zawód?

– Jak już wspominałem, do bycia strażakiem głównie przyczynił się mój tata, który również jest strażakiem w tej samej jednostce straży pożarnej. Zainteresowałem się tematem po tym, jak on sam opowiadał mi dużo na temat akcji strażackich i postanowiłem, że sam zostanę strażakiem.

21. Czy już od dziecka marzył Pan, by zostać strażakiem?

– Szczerze? Będąc dzieckiem nie myślałem nawet o tym, że zostanę strażakiem. Natomiast będąc troszkę starszy zmieniłem zdanie co do tego i wyszło tak, że zostałem strażakiem. Swoją drogą – od dziecka marzyłem, żeby zostać ratownikiem medycznym lub policjantem.

22. Kto jest patronem straży pożarnej i dlaczego?

– Patronem strażaków jest Święty Florian. Florian był rzymskim oficerem, chrześcijaninem. W XII wieku relikwie świętego zostały przewiezione do Krakowa i spoczęły w świątyni. Kilkaset lat później wybuchł wielki pożar, który strawił całą dzielnicę Krakowa, ocalała jedynie świątynia, w której znajdowały się relikwie Świętego Floriana. Od tamtego czasu przyjęto go jako patrona pożaru, powodzi i sztormów. Stał się patronem strażaków, hutników, kominiarzy oraz piekarzy.

Pytania do ratowników Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy:

1. Jak należy zająć się osobą nieprzytomną? Jakie czynności należy wykonać? Jak sprawdzić czy nieprzytomna osoba oddycha?

– Przede wszystkim musimy zapewnić sobie bezpieczeństwo, gdyż to ono jest dla nas najważniejsze. Przed podejściem do osoby poszkodowanej powinniśmy zorientować się, w jakim miejscu znajduje się ta osoba, co jest wokół niej i czy może być potencjalne zagrożenie. Musimy również zabezpieczyć się w miarę możliwości w ochronę swoich dłoni przed krwią lub innymi płynami poszkodowanego, zakładając przy tym rękawiczki. Takie rękawiczki możemy znaleźć w apteczce. Podchodzimy do osoby leżącej, łapiemy za jej barki i delikatnie potrząsając mówimy dosyć głośno: “Halo! Słyszysz mnie? Co się stało?!”. Jeśli widzimy, że osoba próbuje nam coś odpowiedzieć lub reaguje na nasze potrząsanie – układamy ją na boku i wzywamy pomoc. Jeśli osoba nie reaguje, wtedy musimy sprawdzić jej oddech. Aby to zrobić musimy odchylić jej głowę do tyłu, łapiąc jedną ręką za brodę, drugą rękę położyć na czole i delikatnie odchylić. Następnie musimy przyłożyć swój policzek do twarzy poszkodowanej osoby, a swój wzrok skierować na klatkę piersiową, aby zobaczyć czy się unosi. Jeśli stwierdzimy, że osoba nie oddycha, wtedy wzywamy pomoc, dzwonimy na numer alarmowy i postępujemy zgodnie ze wskazówkami operatora.

2.Co to jest resuscytacja i jak się ją wykonuje?

– Resuscytacja Krążeniowo-Oddechowa (RKO) – są to czynności, które wykonujemy w momencie stwierdzenia braku oddechu u osoby poszkodowanej. Kiedy stwierdzimy, że osoba nieprzytomna nie oddycha musimy wykonać RKO. Wykonuje się to poprzez położenie rąk (jedna na drugiej) na środku klatki piersiowej osoby poszkodowanej, kolejno na wyprostowanych łokciach musimy całym ciałem naciskać na klatkę piersiową. Schematycznie wykonujemy 30 uciśnięć oraz 2 wdechy, natomiast od jakiegoś czasu wdechów nie zaleca się wykonywać! Wykonujemy same uciśnięcia klatki piersiowej do momentu aż: u poszkodowanego zaobserwujemy powrót oddechu, zmęczymy się i nie jesteśmy w stanie dalej uciskać klatki, przyjedzie pomoc.

3. Gdzie w Chobieni znajduje się defibrylator?

– Obecnie jeden defibrylator znajduje się w Punkcie Aptecznym “Eliksir” na Rynku w Chobieni.

Drugi defibrylator znajduje się natomiast w Remizie Ochotniczej Straży Pożarnej w Chobieni.

4.Jak zatamować krwawienie z nosa? –

– W przypadku krwotoku z nosa NIGDY nie odchylamy głowy do tyłu, ponieważ może spowodować to cofnięcie się krwi do gardła i zakrztuszenie się. Musimy sprawdzić, czy jest bezpiecznie, musimy założy rękawiczki na nasze dłonie. Osobę z krwotokiem z nosa najlepiej jest posadzić na krześle i pochylić jej głowę do przodu oraz pochylić w dół. Należy przyłożyć kompres gazowy do nosa oraz zacisnąć skrzydełka nosa, następnie należy zrobić zimny okład na kark, który spowoduje zaciśnięcie się naczyń krwionośnych w nosie i tym samym krwotok ustąpi.

5. Co zrobić kiedy ktoś się zakrztusi?

– Jeśli widzimy, że ktoś się krztusi to musimy działać natychmiastowo. Podchodzimy do osoby od tyłu, pochylamy go do przodu tak, aby jego głowa była niżej niż tułów, wolną ręką podtrzymujemy go w pasie a otwartą dłonią drugiej ręki wykonujemy kilka energicznych uderzeń między łopatki i obserwujemy. Jeżeli to nie spowodowało usunięcia ciała obcego, należy w drugiej kolejności; stanąć za poszkodowanym i wyznaczyć połowę odległości między mostkiem a pępkiem, następnie położyć tam swoją rękę zaciśniętą w pięść, do tego należy dołożyć drugą ręką i należy zrobić 5 energicznych ruchów do siebie i ku górze. Jeśli to nie pomogło, musimy wezwać natychmiast pomoc.

Jeżeli osoba zakrztuszona przestaje oddychać, natychmiast przystępujemy do RKO.

6. Jak zabezpieczyć złamaną lub zwichniętą kończynę?

– Przede wszystkim musimy ograniczyć poruszanie kończyną do minimum, ponieważ każde nawet niewielkie ruchy są bardzo bolesne. Musimy unieruchomić i usztywnić złamaną kończynę, a do tego możemy wykorzystać każdy sztywny i twardy przedmiot, np. Gruby patyk, metalowy pręt, kawałek deski. Przykładamy przykładowo taki kawałek deski pod złamaną nogę, następnie bandażujemy ją z pominięciem miejsca złamania, zwichnięcia i w taki sposób usztywniliśmy uszkodzoną nogę. Jeśli nie mamy pod ręką żadnego przedmiotu to bez obaw, możemy złączyć obie nogi ze sobą i obydwie zabandażować. W przypadku złamanej ręki postępujemy podobnie, musimy ją usztywnić i zabandażować. Dodatkowo możemy założyć temblak na rękę, do tego możemy wykorzystać chustę trójkątną z apteczki. Śmiało do tego możemy użyć szalika, bluzy lub koszulki.

7. Co zrobić , kiedy osoba dostaje drgawek?

– Znów, tak jak przy każdej sytuacji, powinniśmy zadbać o własne bezpieczeństwo. Następnie powinniśmy podejść do osoby poszkodowanej i zastosować u niej pozycję boczną oraz podtrzymywać głowę delikatnie w górze, aby podczas napadu drgawek nie uderzyła się nią o podłogę. Przede wszystkim NIE MOŻEMY; krępować ruchów osoby z drgawkami, wkładać przedmiotów, palców do ust, bić po twarzy w celu ocucenia! Napad drgawkowy zazwyczaj trwa od 2 do 5 minut i potem ustaje, ale jeśli zdarzy się sytuacja, że napad drgawek trwa stosunkowo długo lub występuje jeden napad za drugim – powinniśmy zadzwonić po pogotowie. Możemy poszukać wskazówek u poszkodowanego. Często osoby chorujące na padaczkę lub epilepsję mogą mieć specjalne opaski na ręce, które o tym informują. Taka informacja przyda się ratownikowi, który będzie udzielał pierwszej pomocy.

8. Co zrobić, kiedy osoba się mocno oparzy?

– W takiej sytuacji musimy schłodzić miejsce oparzenia pod letnią wodą. Jest to bardzo ważne, ponieważ woda nie może być lodowata ani gorąca. Schłodzenie miejsca oparzenia powoduje, że rana szybciej się zagoi oraz załagodzi ból poszkodowanemu. Powinniśmy schładzać ranę przez około 15 minut, następnie powinniśmy zabezpieczyć ranę jałowym opatrunkiem. Musimy pamiętać, aby nie natłuszczać rany, nie dawać na nią żadnego tłuszczu, ponieważ to może spowodować wdanie się infekcji.

9. Jakie informacje trzeba podać , wzywając policję, pogotowie lub straż pożarną?

– Najważniejszą rzeczą jaką musimy powiedzieć to informacja o naszej lokalizacji, gdzie się znajdujemy. Kolejno musimy powiedzieć, co się stało, ile jest osób poszkodowanych oraz jaki jest ich stan. Przykładowo: “Znajduję się w Szkole Podstawowej w Chobieni, gmina Rudna. Na ziemi leży starszy Pan, który rozbił sobie głowę, jest przytomny.” Ważne jest, aby podać w jakiej jesteśmy gminie, powiecie lub jeśli nie wiemy, to należy podać jakieś charakterystyczne miejsce, co widzimy oraz najważniejsze: NIE ROZŁĄCZAMY SIĘ! Nie możemy się sami rozłączyć, ponieważ operator, który będzie nam pomagał, może zadawać ciągle pytania. Jeśli operator powie, że przyjął zgłoszenie – wtedy możemy się rozłączyć.

10. W jakich sytuacjach dzwonić na 112 a w jakich sytuacjach na konkretny numer?

– Obecnie rozróżniamy numer alarmowy 112, który jest Europejskim Numerem Ratunkowym. W Polsce aktualnie pod ten numer są podłączone takie służby jak: Pogotowie (999) oraz Policja (997). Oznacza to, że jeśli wykręcimy te dwa numery to i tak odbierze operator numeru 112. Obecnie jedynym numerem, który nie jest jeszcze w to włączony jest numer na Straż Pożarną czyli 998. Jeśli zadzwonimy na 998, to odbierze najbliższa nam jednostka Państwowej Straży Pożarnej. Ale pamiętajcie, niezależnie na jaki numer zadzwonicie to i tak pomoc zostanie wam udzielona. Możecie zadzwonić na Straż Pożarną i powiedzieć, że ktoś nieprzytomny leży na chodniku. Pomoc zawsze do was dotrze i każdy wam powie, co macie dokładnie robić.

11. Jaka jest Pana najbardziej zapamiętana akcja?

– Najbardziej zapamiętaną akcją był wypadek motocyklisty, który zdarzył się kilka lat temu. Motocyklista jadący bez kasku na głowie uderzył w samochód. Stan motocyklisty był bardzo ciężki. Jakiś czas po wypadku dowiedzieliśmy się prywatnie, że motocyklista zmarł w szpitalu.

12. Z jakim najcięższym przypadkiem się Pan spotkał?

– Myślę, że najcięższym przypadkiem był tamten wypadek motocyklisty, o którym wspominałem wcześniej.

13. Jak wgląda Pana praca podczas pandemii?

– Jako strażak-ratownik staram się pomagać wszystkim, jak tylko mogę. Sytuacja w pandemii nie jest za ciekawa i jest ciężka, więc strażacy są bardzo zmotywowani do tego, aby nieść pomoc najbardziej potrzebującym. Tak jak wspomniałem wcześniej, działania ratowników w straży pożarnej polegają głównie na wspomaganiu lekarzy w szpitalach, transporcie pacjentów do szpitali i na szczepienia.

14. Czy w czasach covid-19 macie więcej zgłoszeń?

– Mówiąc ogólnie o Straży Pożarnej w Polsce to owszem, jest sporo wezwań. Obecnie Straż Pożarna wspomaga Ratownictwo Medyczne i zabezpiecza szpitale covidowe, pomaga w szpitalach, pomaga w transportach osób z COVID-19. Na szczęście jednostka straży pożarnej w Chobieni nie ma prawie wcale takich zgłoszeń, co bardzo nas buduje, ponieważ pokazuje, że sytuacja na naszym rejonie nie jest tak ciężka jak w innych częściach kraju.

15. W co wyposażona jest karetka?

– Na swoim wyposażeniu nie mamy karetki, więc ciężko mi jest wytłumaczyć co znajduje się w karetce. Natomiast mogę śmiało opowiedzieć jaki sprzęt medyczny znajduje się u nas w wozie strażackim. Posiadamy torbę medyczną PSP R2, w której mamy masę opatrunków, bandaży, mamy butlę z tlenem, dzięki której możemy podać tlen poszkodowanemu, mamy specjalne folie termiczne, którymi możemy okryć poszkodowanego, aby nie tracił ciepła, posiadamy kołnierz ortopedyczny do usztywnienia szyi przy wypadku. Mamy w wozie również deskę ortopedyczną służącą do zabezpieczeniu poszkodowanego z możliwością przetransportowania go w dane miejsce, do tego mamy torbę ze specjalnymi szynami Kramera, które służą do usztywnienia złamań. W swoim wozie posiadamy również zestaw ze specjalnymi hydrożelami, które służą nam do zabezpieczania oparzeń na ciele oraz najważniejsze – posiadamy defibrylator AED.

16. Jak długo czeka się na karetkę?

– Czas oczekiwania na karetkę zawsze zależy od długości drogi, którą ma pokonać karetka oraz sytuacji na drodze czyli. korki, pogoda itp. Jeśli karetka ma przyjechać z miasta na wieś oddaloną powiedzmy o 20km to zawsze będzie to dłużej niż miałby jechać z jednego końca miasta na drugi koniec. Dlatego do wsparcia Zespołu Ratownictwa Medycznego wysyłane są Jednostki Operacyjno Techniczne Ochotniczych Straży Pożarnych Krajowego Systemu Ratowniczo Gaśniczego, w której skład wchodzi OSP Chobienia.

17. Czy za nieudzielenie pierwszej pomocy grożą jakieś konsekwencje?

– Tak. Obowiązkiem każdego z nas jest udzielenie pierwszej pomocy, zareagowanie na zagrożenie. W przypadku nieudzielenia pierwszej pomocy może grozić nam kara pozbawienia wolności do 3 lat.

18. Czy studia ratownictwa medycznego są trudne?

– Niestety nie posiadam takiej wiedzy, ale osobiście wziąłem udział w kursie na ratownika Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy, aby uzyskać tytuł ratownika i mogę powiedzieć, że do łatwych to nie należało.

19. Jakie emocje wywołuje ten zawód?

– Zawód w którym ratuje się ludzkie życie wywołuje wiele emocji, niektóre ciężko jest opisać. Czasem zdarza się, że jesteśmy źli, smutni przez sytuacje, które miały miejsce podczas akcji, a czasem jesteśmy dumni, szczęśliwi i zadowoleni z tego co robimy i jak działamy.

20. Czy często się Pan denerwuje, będąc w takim zawodzie?

– Czasem zdarzają się sytuacje, w których jesteśmy źli na kogoś lub na siebie. Wszystko wynika z sytuacji, w której się znajdujemy. Natomiast jeśli mowa tutaj o denerwowaniu się, czy o stresie, to owszem – stres jest częścią naszej pracy i zawsze towarzyszy nam w działaniach.

21. Czemu akurat taki zawód Pan wybrał?

– Dlaczego zostałem ratownikiem? Dołączając do straży, wiedziałem, że obecnie Straż Pożarna to nie tylko gaszenie pożarów. Dziś strażacy zajmują się wieloma dziedzinami, przede wszystkim udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy. Zostałem ratownikiem, ponieważ od zawsze pomaganie innym miałem we krwi. Pomagania innym nauczyłem się już od dziecka, ponieważ wtedy zostałem wolontariuszem i jestem nim do dnia dzisiejszego. Pomaganie innym sprawia mi wielką satysfakcję.

22. Czy czuje się Pan bohaterem, ratując komuś życie?

– Czy mogę nazywać się bohaterem? Według mnie – nie. Taki zawód wybrałem i wykonuję swoją pracę, ale szczerze mogę powiedzieć, że jestem dumny z tego, co robię i sprawia mi to wiele radości. Móc uratować komuś życie to niesamowite uczucie.

Opracował:

Strażak-ratownik Jakub Lechman

Strażak-ratownik Sławomir Lechman

Koordynator:

Izabela Tetera

JESTEM BEZPIECZNY

„Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!”

Aby nasze motto nabrało pełni kształtu, uczymy się wytrwale i zdobywamy doświadczenia. Wiemy już, jak chronić nasze dane osobowe!!! Znamy podstawowe zasady i udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej!!! Już czas poznać zasady bezpieczeństwa w Internecie!!!

Na początek najmłodsi uczniowie. Klasy I przygotowały prace plastyczne na temat „Bezpieczny Internet i Ja”. Zebrane prace zostały sfotografowane przez pana Macieja Sucheckiego, któremu dziękujemy za wsparcie. Zachęcamy do obejrzenia prezentacji prac plastycznych, dzięki którym możemy dowiedzieć się, jak spostrzegają bezpieczeństwo w Internecie najmłodsi uczniowie.

Koordynator projektu

Izabela Tetera

WYWIAD Z INSPEKTOREM DANYCH OSOBOWYCH

Drodzy Uczniowie i Rodzice!!!

Zgodnie z zapowiedzą inspektora danych osobowych pani Alicji Grzesińskiej – Świętek, zamieszczamy dziś instrukcję kodowania wiadomości zawierających ważne dane osobowe, przesyłanych drogą elektroniczną. Warto zapoznać się z instrukcją i pamiętać o tym bardzo prostym, a za razem bardzo ważnym sposobie ochrony swoich danych.

Dbajmy o swoje bezpieczeństwo w Internecie!!!

„Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!

Instrukcja zabezpieczania danych przekazywanych drogą elektroniczną – 2 sposoby

1 sposób

Instrukcja szyfrowania pliku/katalogu z wykorzystaniem programu tworzącego archiwum

Poniższa instrukcja została przygotowana w oparciu o bezpłatny program 7-zip.

Jeżeli nie macie tego programu w pierwszej kolejności należy go zainstalować korzystając ze strony https://7-zip.org.pl/

Jest tam informacja ściągnij – klikacie np. w drugą pozycję ściągnij i postępujecie według pokazywanych instrukcji. Po zainstalowaniu programu postępujecie według instrukcji poniżej .

Napiszecie swoje dane w programie Word – do nauki wystarczy jak napiszecie samo imię i klasa. Zapiszecie ten pik np. na pulpicie pod nazwą MOJE DANE. Następnie klikacie prawym przyciskiem myszy na plik MOJE DANE i należy wybrać opcję „7-zip”. Gdy pojawi się roszerzenie należy wybracie opcję „Dodaj do archiwum”.

Wśród dostępnych opcji, należy odnaleźć „Wprowadź hasło”.
W polu „Wprowadź hasło” należy wpisać hasło, którym ma być zaszyfrowany plik lub katalog. W polu „Wprowadź ponownie hasło:” ponownie należy wpisać hasło w celu weryfikacji poprawności wpisanego hasła.

Zostanie utworzony nowy plik o rozszerzeniu „.7z”, który jest zabezpieczony hasłem.
Plik można bezpiecznie przekazać pocztą e-mail
Z poziomu poczty e-mail nie będzie możliwe otwarcie pliku. W celu uzyskania dostępu do zawartości, należy plik zapisać w pamięci komputera lub urządzenia mobilnego, następnie kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję „wypakuj”.
Po podaniu hasła, plik zostanie odszyfrowany.

Hasło należy przekazać ustaloną drogą komunikacji, inną niż wiadomość, w której jest przekazywany zabezpieczony hasłem plik np. telefonicznie.

2 sposób

Instrukcja zabezpieczania pliku (np. Word, Excel, Acces) hasłem. – Ten sposób nie wymaga ściągania programu ale jest uzależniony od wersji pakietu OFFice

Napiszcie swoje imię i klasę w Word. Następnie w zależności od wersji pakietu Office, należy kliknąć na „Plik” w górnym lewym rogu menu lub okrągły guzik znajdujący się w lewym górnym rogu.
Następnie należy wybrać opcję „Informacje”.
Należy kliknąć na opcję „Chroń dokument”, po czym z wybrać w menu: „Szyfruj przy użyciu hasła”.

Pojawi się nowe okno dialogowe, w które należy wprowadzić i zatwierdzić wybierając ”OK”.

Po zapisaniu pliku, jego otwarcie będzie wymagało podania ustalonego hasła. I Wysyłacie ten plik jako załącznik do wiadomości na wskazany adres e-meil.
W celu usunięcia hasła, należy ustawić nowe puste hasło i zapisać plik.
Hasło należy przekazać odbiorcy ustaloną drogą komunikacji, inną niż wiadomość, w której jest przekazywany zabezpieczony hasłem plik np. telefonicznie.

Brawo dla naszych wspaniałych rodziców!!!

„Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!” – to nasze motto!!!

Pod takim hasłem realizujemy projekt Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni. Jednym z założonych przez nas zadań było wzbogacenie bazy szkoły o szkoleniowe urządzenie AED, czyli automatyczny defibrylator. Dzięki wsparciu rodziców, uczniów naszej szkoły, udało się zrealizować zadanie. Rodzice zakupili to jakże ważne dla nas urządzenie i nieodpłatnie przekazali je w dniu 19 marca 2021r. na ręce koordynatora projektu, do wykorzystywania podczas zajęć edukacji dla bezpieczeństwa. AED Trainer/XFT-120C+/ wzbogaci wyposażenie naszej szkoły i pod czujnym okiem pani Jolanty Zawadki będzie edukować kolejne pokolenia młodych i odpowiedzialnych obywateli naszej Szkoły i Gminy. Szkolić będziemy młodszych i starszych. Tych dojrzałych obywateli zaprosimy już wkrótce na zebrania dla rodziców, podczas których będziemy prezentować nasze umiejętności praktyczne, będziemy uczyć i oswajać lek. Niestety musimy poczekać do czasu, aż pandemia przeminie i spotkamy się we wspólnym gronie. AED jest urządzeniem automatycznym, bardzo prostym w obsłudze, a jednocześnie bardzo ważnym, bo daje czas i ratuje życie!!!

Nasze urządzenie jest urządzeniem szkoleniowym i służy do edukacji w praktyce. Ale warto pamiętać, że urządzenia AED znajdują się Chobieni w dwóch lokalizacjach i w razie potrzeby służą pomocą. Jedno z urządzeń znajduje się w Remizie Ochotniczej Straży Pożarnej w Chobieni, ul. Nadrzeczna 10, drugi aparat znajduje się w punkcie aptecznym Eliksir ul. Rynek 13/1. W razie potrzeby użycia defibrylatora należy zadzwonić pod numer znajdujący się przy punkcie aptecznym lub remizie.

Reagujmy!!! Wezwanie służ ratowniczych to pierwsza i najważniejsza czynność na miejscu zdarzenia. Pomóc poszkodowanemu można znacznie skuteczniej, wykonując RKO- resuscytację krążeniowo – oddechową. Wystarczy przełamać strach!!! Podejmując działanie, dajemy czas!!! Cokolwiek potrafisz lub myślisz, że potrafisz– rozpocznij to !!! Odwaga ma w sobie niezwykła potęgę!!!

Serdecznie dziękujemy naszym wspaniałym rodzicom. Głęboko wierzymy, że okazane przez Was wsparcie będzie przynosić wspaniałe owoce w przyszłości.

Koordynator projektu

Izabela Tetera

Tegoroczna edycja programu „Bezpieczny Dolnoślązak” kładzie szczególny nacisk na edukację w sferze ochrony danych osobowych w nauczaniu zdalnym oraz pracy zdalnej. Celem programu jest podnoszenie świadomości dolnośląskich uczniów w zakresie szeroko rozumianego bezpieczeństwa oraz umiejętności współdziałania ze służbami i organizacjami powołanymi w celu zapewnienia bezpieczeństwa. Ze szczegółowymi informacjami na temat programu można się zapoznać na stronie internetowej https://umwd.dolnyslask.pl/bezpieczenstwo/bezpieczny-dolnoslazak/

Projekt Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni nosi nazwę „Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!” i będzie realizowany w terminie od 05 marca 2021r. do 14 maja 2021r.

Organizatorem programu jest Marszałek Województwa Dolnośląskiego.

Realizatorem programu jest Wydział Bezpieczeństwa Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego; Dolnośląski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli we Wrocławiu.

____________________

W związku z realizacją programu Bezpieczny Dolnoślązak zachęcamy do zapoznania się ze spotem przygotowanym w celu promowania bezpiecznych zachowań w sieci.

https://we.tl/t-3l2yhNprDC

____________________

____________________

SPOTKANIE Z INSPEKTOREM DANYCH OSOBOWYCH

W ramach realizacji projektu Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni „Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!”, dniu 12 marca 2021r. odbyło się spotkanie klas IV – VIII z inspektorem danych osobowych panią Alicją Grzesińską – Świętek. Tematem spotkania była „Ochrona danych osobowych w pracy zdalnej”. Zajęcia odbyły się online za pośrednictwem platformy Teams.

Podczas zajęć uczniowie poznali podstawowe zagadnienia związane z RODO : pojęcie danych osobowych, rodzaje danych, znaczenie ochrony danych w pracy zdalnej. Zapoznali się z zagrożeniami wynikającymi z udostępniania danych osobowych własnych i innych osób oraz ewentualnymi konsekwencjami nierozważnego dysponowania danymi. Szczególną uwagę zwrócono na konieczność i sposoby ochrony danych osobowych: zabezpieczenia urządzeń na jakich młodzi ludzie dysponują danymi, kodowanie wiadomości zawierających dane osobowe. W praktyce podczas zabawy interaktywnej uczniowie mieli możliwość przećwiczenia własnego zachowania, w sytuacji próby wyłudzenia danych przez osobę nieuprawnioną oraz zweryfikowania swoich własnych informacji na temat danych osobowych w rozmowie ze specjalistą.

Serdecznie dziękujemy pani Alicji Grzesińskiej – Świętek za kompendium wiedzy oraz wsparcie i udział w realizacji projektu „Bezpieczny Dolnoślązak”

Koordynator projektu

Izabela Tetera

Kolejnym działaniem w realizacji projektu Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Chobieni „Wiem, potrafię – JESTEM BEZPIECZNY!!!”, były zajęcia dla klas I-III. Zajęcia odbyły się w dniu 16 marca 2021r. i podobnie jak zajęcia dla klas IV – VI, przeprowadziła je Pani Alicja Grzesińska – Świętek, inspektor danych osobowych. Temat spotkania brzmiał „Chronisz dane, chronisz siebie”. Zajęcia odbyły się stacjonarnie w poszczególnych klasach, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i reżimu sanitarnego.

Podczas zajęć w formie zabawy i ćwiczeń praktycznych uczniowie poznali podstawowe zagadnienia związane z RODO : pojęcie danych osobowych, rodzaje danych osobowych, znaczenie ochrony danych w pracy zdalnej ucznia. Była muzyka, śpiew, zabawa i praca zdalna, wszystko w celu zapoznania uczniów z zagrożeniami wynikającymi z niekontrolowanego udostępniania danych osobowych własnych i innych osób niepożądanym użytkownikom. Szczególną uwagę zwrócono na konieczność i sposoby ochrony danych osobowych oraz sposoby zachowania dzieci w sytuacji naruszenia ich danych. W praktyce podczas zabaw interaktywnych uczniowie mieli możliwość przećwiczenia własnego zachowania, w sytuacji próby wyłudzenia danych przez osobę nieuprawnioną.

Serdecznie dziękujemy pani Alicji Grzesińskiej – Świętek. Głęboko wierzymy, że okazana przez Panią pomocna dłoń, będzie nas wspierać w dalszej, bezpiecznej pracy zdalnej. Dziękujemy za udział w realizacji projektu „Bezpieczny Dolnoślązak”.

Koordynator projektu

Izabela Tetera

____________________

WYWIAD Z INSPEKTOREM DANYCH OSOBOWYCH

Bezpieczny Dolnoślązak

Nasi partnerzy

Ważne informacje